سرکوب گریه کردن چه بلایی سر ما می آورد ؟
گریه کردن یک رفتار تهاجمی است که به تسکین ناراحتی و کاهش برانگیختگی کمک می‌کند.گریه کردن مسیر زندگی را مشخص می کند، از زمان تولد نوزادان درمانده تا بزرگسالی، جایی که اشک می تواند مهم ترین لحظات زندگی مثلاً عروسی، تولد و مرگ و پیش پا افتاده ترین رویدادها مثلاً یک دعوای کوچک را نشان دهد. توانایی گریه کردن بخشی از انسان بودن است. آیا گریه کردن برای سلامت مهم است؟
به گزارش خبرنگار خط سلامت اگر کسی در مورد گریه کردن در بزرگسالی به روانشناسی عامیانه مراجعه کند، به این سوال به شدت پاسخ مثبت داده می شود. در یک تجزیه و تحلیل از 140 سال مقاله محبوب در مورد گریه، 94٪ گریه را به عنوان سودمند تبلیغ و مورد توجه قرار داده وهشدار دادند که سرکوب اشک برای بدن و ذهن مضر است.
براساس یک مطالعه دیگر در یک نمونه شامل 30 کشور، در هر کشور، هم مردان و هم زنان پس از گریه احساس بهتری داشتند، اما هنجارهای فرهنگی اغلب برای گریه مردانه بیشتراست.
نظریه‌های روانشناسی و اشک
علاوه بر این نظریه‌های روانشناسی مثل نظریه‌های روان‌پویشی انسداد اشک را نوعی سرکوب می‌دانند که آسیب روانی ایجاد می‌کند، نظریه‌های بیوشیمیایی اشک را وسیله‌ای برای پاکسازی بدن از سموم مضر می‌دانند و این ایده را تأیید می‌کنند که گریه کردن مفید است. در نهایت، اگر کسی با روانشناسان مشورت کند، اکثر آنها می گویند گریه یک تجربه درمانی مثبت برای مراجعان شان است، به طوری که بیش از 70 درصد از روانشناسان بالینی تشویق فعال گریه را گزارش می کنند.برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
