کابوس/ چه شخصیت هایی بیشتر کابوس می بینند

وقتی به کابوس فکر می کنیم ، اغلب این رویاهای بد را با کودکانی مرتبط می کنیم که از هیولاهای زیر تخت یا چیزهایی که در تاریکی کمین کرده اند ترس دارند. اما بزرگسالان نیز غالباً کابوس می بینند و گاهی اوقات تکرار می شوند.یک کابوس تکراری به عنوان یک رویای ناخوشایند تعریف می شود که در طول مدت طولانی بارها و بارها تکرار می شود.شاید کابوس شما درگیر حادثه ای از یک عزیز باشد و هر بار که به خواب می روید آن را تجربه کنید.

به گزارش هما مسافر از خط سلامت هر نوع کابوس تکراری که داشته باشید ،با احساس وحشتناک بیدار شدن از خواب همراه است. هنگامی که می دانید احتمالاً یک کابوس دیگر خواهید دید خوابیدن حتی ترسناک تر خواهد بود.خوشبختانه درک اولین کابوس های شبانه روزی می تواند اولین قدم برای رفع آنها باشد.

علل

در حالی که مدتهاست که رویاها مردم را مجذوب خود کرده اند ، اما هنوز چیز کمی در مورد اینکه چرا خواب می بینیم شناخته شده است  و در مورد اینکه آیا رویاها معنای عمیق تری دارند ، اتفاق نظر کمی وجود دارد.حتی از رویا ها اطلاعات کمتری در مورد کابوس ها شناخته شده است. در حالی که برخی از محققان فکر می کنند کابوس ها ممکن است ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز باشد ، برخی دیگر معتقدند که این مسائل ناشی از مسائل ریشه دار یا تجربه های آسیب زا است و هنوز برخی معتقدند که کابوس ها به سادگی نشانه ای از تخیل زنده است.پس چرا کسی کابوس تکراری می بیند؟ چند دلیل وجود دارد.

نیازهای روانشناختی برآورده نشده

برخی از محققان معتقدند  کابوس های مکرر ناشی از برآورده نشدن نیازهای روانشناختی مانند خودمختاری ، صلاحیت و وابستگی است. این نیازهای برآورده نشده می تواند به رویاهایی مکرر منجر شود و در بعضی موارد کابوس های مکرر به عنوان تلاشی برای پردازش و تلفیق این تجربیات به وجود می آید.

مواد و داروها

داروها و الکل ممکن است با مواد شیمیایی مغز تداخل داشته و احتمال کابوس های شبانه را افزایش دهد. مطالعات نشان داده است  آرام بخش ها ، بتا بلاکرها و آمفتامین ها به ویژه باعث کابوس می شوند. در برخی موارد  ترک مواد نیز می تواند به کابوس های مکرر منجر شود.

PTSD

کابوس یکی از رایج ترین علائم PTSD است. آنها اغلب شامل تجربه مجدد همان ضربه ای است که در زندگی واقعی تحمل شده است (اگرچه ممکن است به نظر برسد با یک ضربه خاص در زندگی واقعی نیز ارتباطی نداشته باشند).

اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال سلامت روان است که با مسائل مربوط به تصویر از خود ، دشواری مدیریت احساسات و رفتار و الگویی از روابط ناپایدار مشخص می شود. حدود 49٪ افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کابوس می بینند.

بی نظمی کابوس

برخی از افراد با کابوس های مکرر ممکن است واجد شرایط تشخیص “اختلال کابوس” باشند. اختلال کابوس یک بیماری بهداشت روانی است که توسط:

قسمت های مکرر رویاهای به خاطر سپرده شده که معمولاً شامل تلاش برای جلوگیری از تهدید به زنده ماندن یا یکپارچگی جسمی است

هوشیاری سریع هنگام بیدار شدن از خواب

پریشانی یا اختلال قابل توجه در فعالیت های اجتماعی ، شغلی یا سایر زمینه ها

موضوعات مشترک کابوس

در حالی که کابوس می تواند در مورد هر چیزی باشد ، محققان دریافته اند که موضوعات مشترکی در مورد کابوس وجود دارد. مطالعه سال 2018 کابوس های رایج در کودکان را بررسی کرد. محققان کشف کردند کابوس های کودکان اغلب تحت تعقیب  پرخاشگری جسمی یا مرگ یا جراحت یکی از عزیزان شان است.

مطالعه ای که در سال 2014 در SLEEP منتشر شد ، نشان داد  کابوس های بزرگسالان اغلب مشابه هستند. محققان پس از تجزیه و تحلیل بیش از 10 هزار خواب  دریافتند كه بیشتر كابوس ها نوعی پرخاشگری جسمی است. مسائل بهداشتی ، مرگ و تهدید نیز معمول بود.محققان خاطرنشان کردند  ترس همیشه بخشی از کابوس ها نیست. غم ، گیجی ، گناه و انزجار اغلب وجود داشت.

عوارض کابوس های مکرر

کسی که هرگز کابوس های مکرر نداشته است ممکن است فکر کند: “این فقط یک خواب بد است. ” اما هرکسی که کابوس های مکرر را تجربه کرده باشد می داند که می تواند آسیب جدی به سلامت عاطفی ، جسمی ، شغلی و اجتماعی فرد وارد کند.

کابوس ها ممکن است در روابط عاشقانه تداخل ایجاد کنند. اگر بدانید که ممکن است با جیغ و عرق سرد بیدار شوید ، به اشتراک گذاشتن یک تخت مشکل می شود.

همچنین ممکن است در محل کار خسته باشید زیرا شب قبل چندین بار از کابوس بیدار شده اید. در نتیجه ، بهره وری شما ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.هنگام کمبود خواب نیز ممکن است در مدیریت احساسات یا حتی اشتهایی خود مشکل بیشتری داشته باشید.اینها فقط چند مشکل است که ممکن است در نتیجه کابوس های مکرر تجربه کنید. آنچه در تحقیقات درباره کابس های مکرر و خسارات احتمالی ممکن است بیان شود در اینجا است:

پیوند به خودکشی . یک مطالعه در سال 2014 نشان داد که رابطه ای بین کابوس های مکرر و خودکشی در سربازان وجود دارد.

یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که کابوس های مکرر با خودزنی غیر خودکشی در میان دانشجویان ارتباط دارد.

محرومیت از خواب . آنچه کابوس ها را از خواب های بد متمایز می کند این واقعیت است که کابوس ها باعث بیدار شدن مردم می شوند. آنها همچنین خوابیدن را دشوار می کنند که می تواند منجر به کمبود خواب شود. کمبود خواب با انواع مشکلات سلامتی جسمی و پیامدهای عاطفی مثل افزایش خطر افسردگی تا چاقی مرتبط است .

کابوس ها همچنین با افسردگی ، اضطراب و سایر اختلالات خلقی همراه است.

درمان

اگر کابوس های مکرر را تجربه می کنید ، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است پزشک شما بخاطر رد هرگونه دلیل بالقوه پزشکی برای کابوس ها ، آزمایش جسمی کامل را انجام دهد. پزشک ممکن است ارجاع به یک درمانگر را توصیه کند که می تواند در بهبود خواب کمک کند ، مشکلات اساسی روان را برطرف کند و کابوس های شبانه را کاهش دهد. درمان کابوس های مکرر بستگی به علت آن دارد. گاهی اوقات چند تغییر در سبک زندگی می تواند آنها را کاهش دهد.در مواقع دیگر ممکن است تغییرات دارویی لازم باشد. یک پزشک ممکن است بتواند دارویی را تجویز کند که کابوس ها را کاهش دهد یا دارویی را که در آنها نقش دارد تغییر دهد.

روان درمانی هم مفید است . درمانگران غالباً از روش مواجهه برای درمان PTSD استفاده می کنند و این می تواند کابوس های مکرر را کاهش دهد.درمانگران همچنین ممکن است از مواجهه درمانی برای رفع مستقیم کابوس استفاده کنند. این ممکن است شامل صحبت در مورد کابوس ها و یافتن راه های سالم برای کنار آمدن با پریشانی ناشی از آنها باشد. انواع مختلف روان درمانی ممکن است در کاهش کابوس های مکرر نیز موثر باشد ، حتی زمانی که علت کابوس ها مشخص نیست. درمانگران ممکن است از افراد بخواهند که رویاهای خود را بنویسند ، با جنبه های مختلف آنها ارتباط برقرار کنند ، یا ممکن است از آنها بخواهند که به دنبال جایگزین برای کابوس های خود باشند. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.