روانشناسی فردینوتیفیکیشن

خطر خودکشی چه زمانی جدی است ؟

خط سلامت:”تمایل به خودکشی” اصطلاحی است که مردم گاهی اوقات از آن برای توصیف شخصی که ممکن است “در معرض خطر خودکشی” باشد استفاده می کنند. با این حال، این اصطلاح درستی نیست، زیرا خودکشی مشخصه ای نیست که فرد نسبت به آن تمایل داشته باشد.

آیا خودکشی ارثی است؟

به گزارش خط سلامت میزان فزاینده ای از شواهد علمی نشان می دهد که ممکن است یک رابطه ژنتیکی در ارتباط با خودکشی وجود داشته باشد.

یک متاآنالیز در سال 2012 روی افراد با تشخیص مشکلات روانپزشکی صورت گرفت نشان داد افرادی که دارای یک  ژن خاص هستند بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند.

مطالعات خانوادگی همچنین درگیری ژنتیکی را نشان می دهد. مجموعه ای از شواهد نشان دادند که بستگان افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مرگ با شیوه خودکشی نسبت به بستگان کسانی که این کار را نکرده اند باشند.

با این حال ، آنچه شخص را در معرض خطر افکار یا رفتار خودکشی قرار می دهد چند وجهی است. این احتمالاً شامل تعامل بین عوامل ژنتیکی، رفتارهای آموخته شده و شرایط شخصی است.

با این همه  مهم است که توجه داشته باشید اگر فردی یک عضو خانواده اش خودکشی کرده،  به این معنی نیست که او نیز این شیوه را دنبال کند. داده های فوق صرفاً آماری هستند و سلامت روان مسئله پیچیده ای است که بسیار فراتر از محدوده داده های آماری است.

عوامل خطر برای خودکشی

گذشته از سابقه خانوادگی خودکشی، عوامل خطرناک بالقوه بسیاری وجود دارد که ممکن است منجر به رفتار خودکشی شود. خودکشی ارتباط شدیدی با افسردگی دارد. با این حال ، توجه به این نکته مهم است که به ندرت یک علت تنها وجود دارد که منجر به خودکشی شود.

طبق بنیاد پیشگیری از خودکشی آمریکا ، عوامل خطر برای خودکشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عوامل مرتبط با سلامتی

انواع شرایط سلامتی می تواند خطر افکار و رفتارهای خودکشی در فرد را افزایش دهد. این عوامل شامل:

شرایط سلامت روان

رفتار پرخاشگرانه، نوسانات خلقی و مشکل در حفظ روابط

اختلالات اضطرابی

اختلال دوقطبی

افسردگی

مشکلات استفاده از مواد

روان گسیختگی

شرایط شدید جسمی مانند درد

آسیب تروماتیک مغز

فاکتورهای محیطی

تأثیرات خارجی که می تواند خطر خودکشی فرد را تحت تأثیر قرار دهد شامل موارد زیر است:

دسترسی به اشیا کشنده ، مانند مواد مخدر یا اسلحه

استرس مزمن  آزار و اذیت یا مشکلات روابط شخصی

طلاق ، مشکلات مالی و تغییرات غیر منتظره زندگی

تجربه خودکشی کسی یا مشاهده توصیفات ناراحت کننده خودکشی

عوامل تاریخی

تجربیات گذشته یک شخص ممکن است آنها را در معرض خطر بیشتری برای خودکشی قرار دهد. برای مثال:

قبلا اقدام به خودکشی کرده است

داشتن سابقه خانوادگی خودکشی

در کودکی مورد آزار جنسی یا بی توجهی بوده است

عوامل محافظ

طیف وسیعی از عوامل محافظتی می تواند به افراد کمک کند تا بر افکار خودکشی غلبه کنند. این اقدامات شخصی و زیست محیطی است که می تواند به افرادی که بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند کمک کند.

مرکز پیشگیری از ارائه یک لیست از عوامل محافظ، که عبارتند از:

دریافت درمانی با کیفیت مانند مراقبت های بهداشتی

ایجاد یا حفظ روابط مثبت با دوستان، خانواده و اعضای جامعه

کسب توانایی های جدید زندگی برای انعطاف پذیری بیشتر

افزایش عزت نفس و ایجاد حس هدف یا خود انگیزش

کنار آمدن با استرس و افسردگی

استرس و افسردگی می تواند برای یک فرد طاقت فرسا باشد. موارد زیر کمک کننده است:

معاشرت: برقراری ارتباط با مردم می تواند باعث بهبود خلق و خو شود.

فعال بودن: ورزش می تواند باعث بهبود خلق و خو شود. اگر فردی عادت به ورزش ندارد، می تواند پیاده روی آرام را امتحان کند.

محدود کردن مصرف الکل: افراد ممکن است از الکل به عنوان راهی برای کنار آمدن با احساسات خود استفاده کنند. با این حال، الکل احساس افسردگی را تقویت می کند.

داشتن روتین ها: نداشتن روال می تواند بر الگوی غذا خوردن و خواب تأثیر بگذارد.

جستجوی کمک: بسیاری از گروههای پشتیبانی، درمانگران، روانپزشکان و مشاوران برای کمک رسانی در دسترس هستند

جلوگیری از خودکشی

نشانه هایی که یک فرد ممکن است قبل از خودکشی نشان دهد شامل:

صحبت کردن در مورد اینکه می خواهند به زندگی خود پایان دهند

صحبت از احساس پوچی یا استیصال

ذکر برنامه هایی برای زندگی خودشان

صحبت کردن در مورد احساس شرم و گناه

احساس پریشانی

پرهیز از همراهی خانواده و دوستان

خلاص شدن از شر وسایل قابل توجه

با این حال، برخی از افراد ممکن است هیچ نشانه قابل توجهی از خود نشان ندهند.

در این مواقع چه باید کرد:

سوال کردن: مستقیماً از آنها بپرسید آیا قصد آسیب رساندن به خود را دارند یا خیر.

گوش دادن: اگر شخصی مایل است در مورد افکار و احساسات خودکشی خود صحبت کند، بدون قضاوت گوش دهید و از قطع آنها جلوگیری کنید.

صحبت کردن: به آنها اطمینان دهید که احساسات خودکشی با گذشت زمان از بین می رود و آنها را برای کمک گرفتن از یک متخصص بهداشت روان تشویق کنید.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

مراجعه به پزشک برای حمایت از سلامت روان نشانه ضعف نیست و می تواند اولین قدم برای بهتر شدن باشد.

اگر فرد مرتباً افکار و رفتارهای زیر را در خود مشاهده کند ، باید به پزشک مراجعه کند:

فکر کردن در مورد خودکشی

در حال برنامه ریزی برای پایان دادن به زندگی

احساس ناامیدی یا افسردگی

احساس اضطراب

درگیر یک رفتار خودزنی آگاهانه

علاوه بر حمایت عاطفی، پزشک می تواند دارو تجویز و درمان روانشناسی را توصیه کند.برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.

برچسب ها

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن