بهترین شیوه تربیت فرزند را یاد بگیرید / اگر می خواهید فرزندان موفقی داشته باشید بخوانید

خط سلامت: بهترین شیوه تربیت فرزند و سبک فرزندپروری یکی از دغدغه های اصلی والدین است.

به گزارش خط سلامت هر پدر و مادری خواهان بهترین شیوه تربیت فرزند و تجربه رابطه ای سالم و صمیمی با فرزندان خود است. تحقق این امر مستلزم داشتن صبر، استفاده از روش های موثر فرزندپروری و همگام شدن با فرزندان است.

بهترین شیوه تربیت فرزند و رابطه صمیمی

یکی از مولفه های اصلی بهترین شیوه تربیت فرزند، برقراری رابطه صمیمی با کودکان است.

رابطه والد- فرزندی مانند همه روابط، بر پایه احترام متقابل و توجه به نظرات و احساسات یکدیگر، استوار است. از آنجا که والدین، توان فیزیکی و روانشناختی بیشتری نسبت به فرزندان خود دارند؛ لازم است در جهت رفع نیاز فرزند خود به توجه و عشق، پیش قدم باشند.

پدر و مادرها اغلب بدون هیچ چشم داشتی محبت و عشق را متوجه فرزندان می کنند؛ اما یک بعد بسیار مهم فرزند پروری، مشخص کردن مرز و تعیین محدودیت هایی برای فرزندان است.

تعیین مرز و بهبود کارکرد خانواده

دستیابی به بهترین شیوه تربیت فرزند مستلزم توجه به نیازهای کودک، حمایت مالی و عاطفی از او و البته مشخص کردن مرزهای روشن در خانواده است.

هنگام مشخص کردن مرز های روشن در خانواده باید محتاط عمل کرد؛ چراکه تحکم و انعطاف ناپذیری، هنگام وضع قوانین، معمولا بذر بیگانگی و کاهش صمیمیت را می پراکند. تعیین مرزهای روشن در خانواده هرگز نباید به روشی مخرب انجام شود. اگر بتوانید بدون برانگیختن هیجانات منفی مانند: خشم، غم و احساس گناه که معمولا با سرزنش و توهین کردن، راه اندازی می شود؛ قوانین و مرزهای روشن را در خانواده مشخص کنید زمینه را برای رشد سالم فرزند خود فراهم کرده اید.

ارتباط پایدار با فرزندان

یکی از دغدغه های اصلی پدر مادر ها در فرایند کشف بهترین شیوه تربیت فرزند، تلاش برای داشتن رابطه پایدار با فرزندان است.

رابطه پایدار والد- فرزندی مصداق های فراوانی دارد؛ اینکه کودک یا نوجوان هنگام برخورد با چالش های زندگی ابتدا مساله را با والدین خود مطرح کند؛ یا اینکه در سنین بزرگسالی، پس از ازدواج و تشکیل خانواده، همچنان شور و شوق دیدار پدر و مادر را دشته باشد، مثال هایی بارز از تحقق رابطه پایدار است.

نحوه تشکیل رابطه پایدار والد- فرزندی

کشف بهترین شیوه تربیت فرزند، مستلزم آگاهی از عواقب منفی تنبیه کلامی و جسمی کودکان است.

استفاده از تنبیه برای توقف رفتارهای منفی کودک، مانند: ناسزا گفتن یا کتک زدن دیگران، با نتایج موقت همراه است. مداخلات خشن مانند: تنبیه فیزیکی و کلامی، موقتا کودک را تحت تأثیر قرار می دهد. کودک یا نوجوان پس از تجربه تحقیر کلامی یا تنبیه فیزیکی در لحظه از کار ممنوع اجتناب می کند، اما انگیزه اصلی این اجتناب تنها ترس است؛ نه انگیزه و خواست درونی کودک.

حفظ یک رابطه پایدار که علاوه بر حمایت از فرزندان، تعیین مرزهای روشن را می طلبد، منجر به ایجاد تدریجی خودکنترلی، احساس ارزشمندی و رفتارهای مثبت در فرزندان می شود.برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.